กลับมาเซ็ทศูนย์ สู่ปกติ พม.ราเชน 300462am

ภาวนา เจริญสติ รู้สึกตัว คือให้กลับมาสู่ปกติ

ไม่ได้ไปข้างหน้า ไล่กวด เพ่งจ้อง หรือพยายามสร้างอะไรบางอย่าง, ให้ถอยกลับ หรือหลงไปกับนิวรณ์ อารมณ์ ความคิดต่างๆ มันเบี้ยวติดลบเกินไป, ให้ดึงมันกลับขึ้นมา

สังเกตพฤติกรรมที่ไม่เป็นธรรมชาติของกายบ่อยๆ ถ้า งง, ให้ประดิษฐ์ขึ้นมาเพื่อให้มันดูซะ ลองทำดูซักพัก เพื่อให้รูว่าแบบนี้คือประดิษฐ์ขึ้นนะ

ฝึกให้ใจมันเห็นพฤติกรรมของกาย ให้รู้ว่ายังไงคือประดิษฐ์ขึ้น ดูอาการตึง อาการหย่อน เพ่ง แล้วลองปล่อยเป็นธรรมชาติบ้าง ให้เห็นอาการสบาย อาจจะอยู่เฉยๆให้ลมพัดมาบ้าง เพื่อให้ใจมันเห็นว่า อ้อ นี่คือพฤติกรรมกายที่เกิดจากเหตุแบบนี้ กระบวนการแบบนี้ ให้ได้เห็นพฤติกรรมในใจว่า ถ้าเราไม่ได้ไปทำอะไรเลย ใจเราจะปกติ นี่คือศูนย์กลางที่ให้ขยับเข้ามาสู่ปกติ

เวลาเรารู้สึกตัว ต้องแยกให้มันออก ให้ตัวธรรมชาติที่เกิดกับร่างกายเรานำหน้าไว้ ลมพัดรู้สึก แดดออกแล้วร้อนรู้สึก เท้ากระทบพื้นรู้สึก อาการที่เกิดกับกาย ไม่ใช่ตัวรู้สึกตัวนะ ความต่างของอาการกายทั้งหลายมีปรากฏอยู่ตลอดเวลา ไม่ใข่ตัวรู้สึกนะ แต่การรับรู้มันได้คือตัวรู้สึกตัว ความต่างของอาการทั้งหมดเป็นเครื่องมือที่ทำให้เรารู้ว่า ตอนนี้เรารู้สึกตัว หรือไม่รู้สึกตัว

ธรรมเทศนาโดย พระมหาราเชน สุทธจิตโต

วันที่ 30 เมษายน 2562 ณ สวนธรรมทุเรียน