ทีละขณะ จำลักษณะ พอจ.กระสินธุ์ 021062PM

ทีละขณะ จำลักษณะ 

00:20:23

อะไรเกิดขึ้นก็ตามนะ ไม่ต้องรักษาอะไรหรอก แค่รู้มันเฉยๆพอละ ว่าไอ้นี่มันลักษณะยังไง ถ้าจะรักษา ก็รักษาการรู้เอาไว้ รักษาตัวรู้เอาไว้ รู้ลักษณะของทีละขณะ ควบคู่กันไปเนี่ย รักษาตัวนี้มันจะไม่ค่อยผิดหวัง แต่อย่าไปรักษาลักษณะของอารมณ์ต่างๆที่มันมาในรูปของการที่ว่า ทำให้เรา เกิดปิติ เกิดปราโมทย์ เกิดความสุขใจ สบายใจ นี่ไม่ต้องไปสนใจ หรือในทางตรงข้ามเกิดวุ่นวาย เกิดสับสน เกิดอึดอัด เกิดขัดเคือง ก็ไม่ต้องไปสนใจ แต่รู้ไว้ รู้ไว้เพื่อไม่เข้าไปเป็นกับมัน ไอ้การรู้ไว้เนี่ย มันทำให้เราเนี่ย ตั้งหลักได้ว่า ไม่เข้าไปร่วม นะ แต่ถ้าเราไม่รู้ไว้เนี่ย เราจะเข้าไปร่วม ฉะนั้นต้องทำเหตุเบื้องต้นให้ดีนะ เหตุเบื้องต้นมันจะส่งผลสู่ท่ามกลางและที่สุดของมัน ถ้าเหตุเบื้องต้นมันผิดน่ะ ท่ามกลางและที่สุดก็ผิดไปด้วย เหตุเบื้องต้นเนี่ย จำเป็น 

00:01:14

สื่อภาษาภายนอกก็ยังยากลำบาก นี่ภาษาภายในใจมันยิ่งยากลำบากกว่านี้อีก เป็นภาษาของความรู้สึก แต่แปลกอย่างหนึ่งมั้ย ทุกคนน่ะ ถ้าพูดว่า ความคิดนี่ทุกคนจะรู้จักนะ แต่ความรู้สึกตัวเนี่ยทุกคนจะสงสัยว่ามันคืออะไร มันเป็นยังไง ทั้งที่สิ่งนี้มันมีมาพร้อมๆกับชีวิต แต่เราไม่ค่อยคุ้นชินกับมัน ฉะนั้นแต่ละวันที่เราทำไปนะ ภาวะที่มันจะเกิดขึ้น ไม่คงตัวหรอก มันจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ดีบ้างไม่ดีบ้าง สงบบ้างฟุ้งซ่านบ้าง เบาบ้างหนักบ้าง ปวดเมื่อยบ้าง ไม่ปวดเมื่อยบ้างนี่คือเป็นสัจจะของมัน เราต้องฝึกให้สัจจะมันแสดงตัวมัน 

ไม่ใช่เราฝึกไปจัดการกับสัจจะนะ สัจจะความจริงมันจะแสดงตัวมันไปอย่างนี้แหละ เราเพียงแต่ไปรู้สัจจะความจริงให้มาก ฉะนั้นถ้าเราไม่ฝึกตรงนี้ปุ๊บ เราก็จะไม่เข้าใจ ระบบของชีวิต ว่าเกิดมาทำไม อยู่เพื่ออะไร ตายแล้วจะไปไหน 

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท 

วันที่ 2 ตุลาคม 2562 ทำวัตรเย็น ณ วัดแพร่แสงเทียน

(คอร์ส 1-10 ตุลาคม 2562 วัดแพร่แสงเทียน)

Cr ถอดคำ: จันทร์จิรา

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ติดตามรับฟัง..สาธุ