ไร้การกระทำ แต่รู้การกระทำ พจ.กระสินธุ์ 050763

พระอาจารย์นำปฏิบัติร่วมกัน ภาคฝืน3 โครงการรู้ขณิกะออนไลน์ หลักสูตรพัฒนาตัวรู้

วันอาทิตย์ที่ 5 กรกฎาคม 2563 ปฏิบัติบูชาวันอาสาฬหบูชา  เวลา 05:00-05:30 นำปฏิบัติโดย พอจ. กระสินธุ์ อนุภัทโท

🦋🦋🦋🦋🦋

หลักการ 👉เริ่มต้นจากความรู้สึกตัวที่เป็นธรรมชาติเดิมแท้ก่อน หลังจากนั้นจึงค่อยเริ่มรู้สึกตัวจากการกระทำ เป้าหมาย👉เพื่อเสริมความรู้สึกตัวที่เป็นธรรมชาติให้เข้มแข็งขึ้น

วิธีการ 1️⃣👉เริ่มต้นจากความรู้สึกที่เป็นธรรมชาติเดิมแท้ ก่อนที่จะทำความสงบ ก่อนที่จะเดินจงกรม ก่อนที่จะทำในรูปแบบให้ลองนั่งสำรวจดูธรรมชาติเดิมแท้ที่มีอยู่ก่อน เช่นรู้สึกถึงอาการนั่งที่กำลังเกิดขึ้น ในขณะนั่งนั้นมีอะไรบ้าง มีความอุ่น มีความเย็น ความร้อนก็รู้สึกไปหรือเริ่มจากเดินเบาๆสบายๆง่ายๆ ไร้การกระทำ เริ่มจากตรงนี้ให้ชัด 2️⃣👉จากนั้นค่อยเริ่มรู้สึกตัวจากการกระทำ เช่นจากการยกมือ จากการเดินจงกรม ตัวนี้เป็นรู้สึกตัวที่ทำขึ้น เพื่อเสริมความรู้สึกตัวแบบธรรมชาติให้เข้มแข็ง พยายามให้มันรู้ที่การเคลื่อนไหวของมือเบาๆ ไม่ต้องใส่เจตนาไปมากและรู้สึกตัวที่เป็นธรรมชาติควบคู่ไปด้วย เช่นการสร้างจังหวะ หรือเดินจงกรมอยู่ ก็จะมีความรู้สึกตัวเป็นธรรมชาติเกิดขึ้นควบคู่ไปด้วย มีการกระพริบตา มีการกลืนน้ำลาย หรือมีลมพัดมาถูกกับร่างกายหรือมีความคิดโผล่ขึ้นมาแว๊บๆ แล้วเราก็รับรู้มัน สิ่งเหล่านั้นเป็นความรู้สึกแบบธรรมชาติ ที่ควบคู่กับการรู้สึกตัวที่ทำขึ้น เราเริ่มต้นตรงนี้ให้ดีๆ

😇ปฏิบัติร่วมกัน 30 นาที😇

ก่อนจบการปฏิบัติร่วมกัน อาตมาขอฝากเรื่อง การฝึกเล็กน้อยไว้ เป็นเรื่องที่เราจะได้ไปทำต่อ เพื่อให้รู้ว่า 👉ความรู้สึกตัวจริงๆหรือความรู้สึกตัวที่เป็นธรรมชาติเดิมแท้ เขาจะไม่ทำอะไรเลย ภาวะของรู้สึกตัวจริงๆ ภาวะของความรู้สึกตัวเดิมแท้ เขาจะ ไม่มีการกระทำ ในทางตรงกันข้าม เขาจะตื่นขึ้นมารับรู้การกระทำ 👉การกระทำของชีวิตเรา…มีอยู่เยอะในวิถีชีวิต เช่น

1️⃣มีกาย 👉ก็มีผัสสะคือเย็น ร้อน อ่อน แข็ง เคร่งตึง ไหว เจ็บ ปวด เมื่อย เพลีย กระพริบตา กลืนน้ำลาย หายใจ นี่เป็นการกระทำที่เกิดกับกาย จิตคอยรับรู้การกระทำ ไม่ใช่จิตไปกระทำ แต่ละวัน ร่างกายจะมีสิ่งที่มากระทบผัสสะกับกายอยู่เรื่อยๆ เดี๋ยวเย็น ร้อน หนาว เดี๋ยวเมื่อย เดี๋ยวหิว เดี๋ยวกระหาย เดี๋ยวเคลื่อนไหว หายใจ กระพริบตา เดี๋ยวยืน เดิน เดี๋ยวนั่ง เป็นการกระทำทั้งหมด ภาวะรู้สึกตัวเขาไม่ได้กระทำ เขาแค่รับรู้การกระทำของกายกับสิ่งที่มากระทบกับกาย

2️⃣มี ตา หู จมูก ลิ้น 👉สิ่งเหล่านี้ไม่ได้กระทำแต่ว่ารูป เสียง กลิ่น รสสัมผัสที่เกิดรอบๆตัวเรา ที่มีอยู่ในอารมณ์ปัจจุบัน เขากำลังกระทำอยู่ เมื่อเขากระทำเสร็จแล้ว อย่างรูปทำเสร็จก็มากระทบกับตา เสียงทำเสร็จก็มากระทบหู กลิ่นทำเสร็จแล้วมากระทบจมูก รสทำเสร็จเรียบร้อยแล้วมากระทบกับลิ้น เหมือนรสชาติผลไม้ต่างๆที่ธรรมชาติเขากระทำเรียบร้อยแล้วมากระทบกับลิ้น

3️⃣ใจ 👉 ทำหน้าที่รับรู้การกระทำของอารมณ์ ความคิดเกิดขึ้นปุ๊บ ใจก็ทำหน้าที่ 👉ความรู้สึกตัวก็รับรู้ความคิดนั้น ความพอใจเกิดปุ๊บ ความรู้สึกตัวก็ทำหน้าที่รับรู้ความพอใจ เพราะความพอใจกำลังกระทำ ความไม่พอใจกำลังกระทำอยู่ ความคิดกำลังกระทำอยู่👉ความรู้สึกตัว รับรู้การกระทำอยู่ 🔅

เพราะฉะนั้นถ้าเราจะฝึกรู้สึกตัว ให้มันดี ให้มันตรง อาศัยความรู้สึกตัวธรรมชาติ ที่ไม่ได้กระทำอะไร แต่รับรู้การกระทำ เวลารู้อะไรปุ๊บ 👉ให้รู้และไม่รีบ กระทำ มันจะเป็นภาวะความรู้สึกตัวที่ซื่อๆตรงๆเฉยๆชัดๆเบาๆสบายๆ 👍เพราะไร้การกระทำ แต่รู้การกระทำ (!)(!)ตรงจุดนี้เราไปซ้อม ซ้อมบ่อยๆ 👍

🔅เวลาเราไปฝึกฝืน ให้อยู่กับภาวะความรู้สึกตัว ที่เป็นธรรมชาติ 🔅

ตัวอย่าง ถ้าเรารู้”ความอยาก”กำลังเกิดขึ้นกับเราแล้ว 👉ความรู้สึกตัวไม่ใช่ ‘ความอยาก’ 👉แต่ความรู้สึกตัว จะรู้อาการ ‘อยาก’ ที่กำลังกระทำอยู่ 👉ตัวรู้สึกตัว กำลังรู้การกระทำ คือความอยากนั้น กำลังกระทำอยู่ กำลังเกิดอยู่ แล้วเราไม่ไปกระทำต่อ👍ทำหน้าที่รู้สึกตัว รู้แล้วไม่ทำอะไร ไม่ต้านและไม่ตาม แต่รับรู้การกระทำของมัน🔅

👉เวลาสร้างจังหวะหรือเดินจงกรมก็เหมือนกัน ให้เห็นว่ามีความรู้สึกตัวอยู่ตัวหนึ่งและให้รู้ว่ามีการกระทำอยู่ คือ สร้างจังหวะอยู่เป็นการกระทำ เดินจงกรมอยู่เป็นการกระทำ และมีตัวรู้สึกตัว ที่รู้การกระทำทั้ง 2 อย่าง 👉ฝึกซ้อมความรู้สึกอันนี้ให้ได้บ่อยๆ 👉แล้วจะเห็นว่าความรู้สึกตัวจริงๆเบา โปร่ง โล่งสบาย ไม่ได้กระทำอะไรเลย แต่รับรู้การกระทำรอบๆตัวไปทุกๆวัน

👉ไปฝึกซ้อมตัวนี้ให้ดีนะ

👉ความรู้สึกตัวที่เป็นธรรมชาติเดิมแท้ มีอยู่แล้ว ที่รับรู้การกระทำของเราอยู่ตลอดเวลา ที่พวกเราเขียนรายงานมาเช่น โกรธบ้าง เกลียดบ้าง ชอบบ้าง คิดมากจัง คิดเยอะจัง อันนี้เป็นการกระทำทั้งหมด ที่ตัวรู้สึกตัวเขากำลัง ‘รู้’ การกระทำ แต่พอรับรู้แล้ว #เราไม่มีอุเบกขา คือรู้แล้วเรารีบทำไปเลย เราเลยไม่เห็น เราไม่เห็นการกระทำ เพราะ ตัวรีบทำเป็นการกระทำอีกแบบหนึ่ง….ที่ตัวรู้สึกตัวจะรู้ว่านี่เรา ‘รีบทำ’

สรุป 👉ความรู้สึกตัวจริงๆ จะเป็นสิ่งที่ ‘รับรู้’ การกระทำ ไม่ใช่การกระทำ ความรู้สึกตามธรรมชาติจะเป็นตัวนี้ หัดไปเรื่อยๆเพราะรอบๆตัวเรา จะมีการกระทำอยู่ตลอดเวลา 👉ให้เราฝึกรู้ซื่อๆ รู้ตรงๆ รู้แล้วไม่ได้รีบทำอะไร ภาวะรู้สึกตัวจะค่อยๆหลุดออกจากการหลงเข้าไปกระทำได้เยอะขึ้น

🗣 อยากฝากข้อคิดนี้ไว้

📣ขออนุโมทนากับทุกท่านที่ได้ตั้งใจและ ร่วมกันใช้เวลาอันเป็นมงคลด้วยจิตใจหลายๆดวงแต่กระทำเรื่องเดียวกันในเวลาพร้อมเพียงกันนี่แหละ จะเป็นพลังของจิตแต่ละดวงที่จะสื่อถึงกันและกัน เหมือนกับเราอยู่คนละที่อยู่คนละแห่ง แต่มีจิตใจมุ่งมั่นในเรื่องเดียวกัน จึงมีพลังแรงดึงดูดและ มีพลังส่งเสริม ให้ทุกคนมีกำลังใจทำ เราอย่าคิดว่าเราอยู่ห่างไกลกัน ทุกคนอาจจะอยู่ห่างไกลกันด้วยตัว ด้วยหน้าที่การงาน แต่จิตใจนั้นไปได้อย่างอิสระ ไปได้ทุกทิศทุกทาง อาศัยที่ว่าเราทุกคนมีทิศทางร่วมกัน แนวทางเดียวกัน เป็นกำลังส่งเสริมกันและทำเรื่องเดียวกัน มันจะค่อยๆรวบรวมพลังของแต่ละความตั้งใจ ของแต่ละคนที่เกิดขึ้นและส่งผลติดต่อไปด้วยกัน คล้ายๆกับการใช้คลื่นโทรศัพท์นี่แหละไปอยู่ทุกที่ทุกแห่ง แล้วมารวมกันในจุดของ LINE ของกลุ่มได้ โดยคลื่นโทรศัพท์เปิดช่องเหมือนกัน รับคลื่นเหมือนกันรุ่นเดียวกันเหมือนกัน เช่นเดียวกับการตื่นขึ้นมาทำพร้อมๆกัน ทำเรื่องเดียวกันไม่ใช่เรื่องเล็กๆน้อยนะ ส่งเสริมให้กำลังใจทุกคนดีขึ้น

👉ทุกครั้งที่เราทำร่วมกันให้ถือว่ามันคือพลัง ที่เรามีจุดเดียวกัน มีอารมณ์เดียวกัน มีภาวะเดียวกันได้มาทำพร้อมๆกันเพื่อส่งพลังให้แก่ทุกๆคนไปด้วย

👉ขอให้ทุกคนเจริญก้าวหน้าและ เข้าใจภาวะของการฝึกฝืน….. จนกระทั่งสามารถพัฒนากำลังจิตของตนเอง ให้ก้าวข้ามอารมณ์ทุกๆอารมณ์ได้ด้วยเทอญ

ช่องทางอื่นๆในการรับสื่อธรรมะ

YouTube, FaceBook พระอาจารย์กระสินธุ์

Podcast : รู้ขณะเดียว

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ติดตามรับฟัง..สาธุ