รู้ขณะเดียว

ท่าทีในการปฏิบัติ พอจ.กระสินธุ์ 260662 B

ท่าทีในการปฏิบัติ

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท

วันที่ 26 มิถุนายน 2562 ณ ครุสติสถาน 26-30 มิ.ย. 62

กด Subscribe YouTube พระอาจารย์กระสินธุ์ สามารถรับฟังเสียง และดาวน์โหลด mp3 ได้ทาง - www.self-awareness.libsyn.com - Podcast รู้ขณะเดียว

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ติดตามรับชม และรับฟัง..สาธุ

สัมปชัญญะ4 พอจ.กระสินธุ์ 290662

สัมปชัญญะ4

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท

วันที่ 29 มิถุนายน 2562 ณ ครุสติสถาน 26-30 มิ.ย. 62

กด Subscribe YouTube พระอาจารย์กระสินธุ์ สามารถรับฟังเสียง และดาวน์โหลด mp3 ได้ทาง - www.self-awareness.libsyn.com - Podcast รู้ขณะเดียว

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ติดตามรับชม และรับฟัง..สาธุ

ฝึกรู้เคลื่อนไหว พอจ.กระสินธุ์ 260662 A

ฝึกรู้เคลื่อนไหว

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท

วันที่ 26 มิถุนายน 2562 ณ ครุสติสถาน 26-30 มิ.ย. 62

กด Subscribe YouTube พระอาจารย์กระสินธุ์ สามารถรับฟังเสียง และดาวน์โหลด mp3 ได้ทาง - www.self-awareness.libsyn.com - Podcast รู้ขณะเดียว

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ติดตามรับชม และรับฟัง..สาธุ

เรียนรู้ ต้องอดทน พอจ.กระสินธุ์ 210662

เรียนรู้ ต้องอดทน

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท

วันที่ 21 มิ.ย. 2562 ณ วัดแพร่แสงเทียน

เลิกหลง อยู่กับรู้ พอจ.กระสินธุ์ 150662

เลิกหลง อยู่กับรู้

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท

วันที่ 15 มิ.ย. 2562 ณ วัดแพร่แสงเทียน

การปฏิบัติธรรม พอจ.กระสินธุ์ 200562

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท 

วันที่ 20 พฤษภาคม 62 ณ วัดเขายายดาธรรมมาราม

 

 

ลักษณะของสติ พอจ.กระสินธุ์ 190562

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท 

วันที่ 19 พฤษภาคม 62 ณ วัดเขายายดาธรรมมาราม

วิธีการทบทวนอารมณ์ พอจ.กระสินธุ์ 230562

“สติ” เบื้องต้นหัดระลึกถึงความเป็นทีละขณะ กับจำลักษณะ ในอารมณ์ปัจจุบันให้ชำนาญ ตัวรู้สึกตัวจะเริ่มกลายเป็นตัวสติขึ้นมา ...จากสติไปเป็นสมาธิ แล้วสุดท้ายเป็นปัญญา

 

โดยพัฒนาภาวะความรู้สึกตัวให้มันจำทีละขณะ กับจำลักษณะ อยู่กับอารมณ์ปัจจุบัน

การฝึกพัฒนานี้มี 2 อย่าง

1 เป็นสติโดยธรรมชาติ ที่มีอยู่แล้ว แต่ยังไม่เติบโต และไม่เข้มแข็งเท่าที่ควร

2 เป็นพัฒนาการจากการทำขึ้น เพื่อเป็นตัวส่งเสริม ปลุกเร้า กระตุ้นเตือน ให้เกิดภาวะของการตื่นรู้ขึ้นมา เพื่อจะออกจากอารมณ์ได้ ...อันนี้สังเกตให้ดี บางครั้งถ้าเราทำไม่เป็น เราจะเอาใจนำ เวลาสร้างจังหวะ เอาใจไปสั่งให้กายยก ให้กายทำอย่างนั้น แทนที่จะรู้กาย แต่เอาใจเข้าไปทำ มันจะเกิดภาวะของการ เพ่ง ซึม ง่วง หรือบางครั้งทำไปมากเข้าๆ มันจะหลุดไปจะรู้สึกโล่ง สบาย แล้วเราก็จะอยากให้เป็นอย่างนี้อีก ก็จะมาเพ่งอีก จดจ่อ จดจ้อง เอาใจทำ 

 

สังเกตดีๆ ให้เราทำเคลื่อนไหวให้เกิดก่อน แล้วค่อยรู้ตาม ระวังสับสนให้กายมันแสดงตัวก่อนแล้วเราค่อยรู้ 

บางทีเราสร้างจังหวะไปสร้างจังหวะมา เราเกิดการกระทำมากขึ้น จิตมันสั่งสั่งให้ทำ มันแทนที่จะนั่งดูเฉยๆว่ากายมันทำอะไรกลายเป็นยังไงการเคลื่อนไหวอย่างไร บางทีเราก็เข้าไปเล่นเข้าไปประคอง เข้าไปทำอะไรเยอะแยะ จนมันมึน จนมันซึม 

 

วิธีแก้คือ ให้มารับรู้ 2 ส่วนนี้ ส่วนที่ มันเป็นมันเกิดขึ้นมาก่อนแล้วค่อยรู้ตาม กับที่เราทำขึ้นแล้วรู้เพื่อจะได้แบ่งความสมดุลกันไม่ให้มันจมไปกับการกระทำมากเกินไป หรือเราปล่อยให้มันรู้แบบธรรมชาติมันก็จะเตลิดเปิดเปิงจนหลงไปกับอารมณ์เกินไปเราต้องใช้ 2 ตัวนี้มาปรับทำด้วยและปล่อยให้รู้แบบธรรมชาติด้วยควบคู่กันไป เพื่อความชำนาญของตัวนี้จะได้รู้ลักษณะและจำทีละขณะ

 

อารมณ์ปัจจุบันอยู่ที่ฐานกาย แต่ถ้าเป็นฐานจิตส่วนใหญ่จะเป็นอารมณ์อดีตอนาคตซะส่วนใหญ่ยกเว้นตัวรู้ตัวเดียวที่อยู่ในปัจจุบัน นอกนั้นอารมณ์จะเป็นอดีตอนาคตทั้งหมด

 

ให้รู้ตามที่เขาเป็นบ่อยๆจำลักษณะสิ่งที่เกิดกับกายบ่อยๆ จำมันเฉยๆรู้มันเฉยๆ ไม่ต้องไปทำอะไร เพราะว่าฐานกายทั้งหมดฐานอายตนะตาหูจมูกลิ้นกายทั้งหมด ส่วนนี้เป็นส่วนของอารมณ์ปัจจุบันทั้งนั้น

 

ช่วงแรก : ตื่นออกมาให้ได้ สัมผัสสติแบบธรรมชาติให้เป็น

พาใจออก ให้ตื่นรู้ให้ได้ก่อน ให้จิตเค้าคุ้นชิน แบบธรรมชาติคือให้มีภาวะต่างๆ เกิดขึ้นก่อนแล้วค่อยรู้ตาม แค่นั้นพอ อย่าเกินนี้ 

 

ทำให้ธาตุรู้กลายเป็นสติในการจำทีละขณะ ให้ได้ก่อน ให้จำสั้นๆ รู้สึกสั้นๆ รู้สึกกับสิ่งรอบๆตัวที่เกิดขึ้นสั้นๆ เราจะไม่รู้ยาว ที่ไม่ให้รู้ยาว

เพราะภาวะของอารมณ์ที่ เราต้องการให้เขารู้สั้น, เพื่อให้เขาได้สัมผัสกับอารมณ์ปัจจุบัน เพราะอารมณ์ปัจจุบันเป็นอารมณ์ที่สั้นๆเป็นขณะเดียวต่างจากอดีต อนาคตจะเป็นอารมณ์ที่ยาวในเรื่องราว

 

แต่ถ้าเป็นสติแบบทำขึ้น จะวนอยู่ในวังวน เดี๋ยวได้ดี เดี๋ยวโล่งโปร่งบ้าง วุ่นวายบ้าง ชัดเจนบ้าง เดี๋ยวไม่ชัดเจนบ้าง วนกันอย่างนี้ หรือกว่าจะชัดได้ก็พาให้เครียด พาให้เพ่ง ให้จ้อง มึนหัว 

 

แต่ถ้าสติธรรมชาติเกิดขึ้น อายตนะจะเปิดขิ้นด้วย การรับรู้จะแผ่กว้างขึ้น ชัดเจนขึ้น ไกลขึ้น การสัมผัสทางกายจะเริ่มรู้สึกตัวทั่วพร้อมทั้งหมด จะเข้าสู่ขบวนการของสัมปชัญญะ กระจายวงออกกว้างขึ้น เป็นตัวชี้ให้เราเห็นว่าเราเริ่มชัดเจนขึ้น

 

ช่วงที่ 2 : ฝึกตัวเองฝืนสัญชาติญาณในการตอบโต้

สติจะเริ่มรู้แบบมีอุเบกขามากขึ้น, พฤติกรรมในการตอบโต้กับอารมณ์จะเริ่มลดลง เพราะเริ่มเห็นการมาแล้วผ่านๆ ทำให้จิตเริ่มเห็นความไม่แน่นอนของอารมณ์ ที่เมื่อก่อนเราไม่รู้จัก ก็มีแต่จะเอาๆ หายไปแล้ว ก็จะสร้างขึ้น 

 

... มันจะเกิดกระบวนการไหลผ่าน กระบวนการนี้แหละจะทำให้จิตเริ่มสัมผัสอารมณ์นิ่งขึ้น แต่กระบวนการนี้สิ่งที่ต้องระวังคือสัญชาตญาณ ในการตอบโต้นิสัยเดิม ตามความเคยชินเดิมของตัวเองที่มีอยู่

 

ตัวผืนที่ต้องระวังอยู่ 3 อย่างคือ กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม 3 สิ่งนี้จะเป็นตัวที่คอยกระตุ้นให้การตอบสนองของอารมณ์ต่างๆมีกำลังอย่างสม่ำเสมออยู่เรื่อยๆ ทำให้ไม่สามารถหยุดตัวเองได้ที่จะเป็นผู้รู้ ผู้ดูเฉยๆ

 

.. หยุดพฤติกรรมทะเลาะกับตัวเอง แต่ให้เปิดใจยอมรับกับตัวเองให้ได้

 

ขั้นนี้จะเริ่มลดวิธีการลง ลดอุบาย ลดลดเจตนาลง ปล่อยให้ธรรมขาติทำงาน เพียงแต่ ดู รู้ มันเฉยๆ สติตัวธรรมชาติจะทำงานได้มากขึ้น

 

ช่วงที่3 : เปิดใจในการเรียนรุ้ 

มันโกรธก็ปล่อยมันโกรธไป ปล่อยให้อารมณ์มันทำ แต่ใจไม่ได้ไปทำด้วย ตรงนี้เป็นขั้นตอนของปัญญา มันจะรู้ว่าแต่ละเรื่องที่มันเกิดขึ้นมา มีองค์ประกอบอะไรบ้าง ด้วยการดูเฉยๆเนี่ยล่ะ มันจะเริ่มสาวหาเหตุของมัน เป็นกระบวนการล้างใจ, ความคิดประเภทที่ 3 จะทำงานได้ดีขึ้น จะตอบโจทย์ปัญหาชีวิตได้ดีขึ้น เช่น โกรธเกิดขึ้นมาได้ยังไง กลัวเกิดขึ้นได้ยังไง วิตกกังวลเกิดขึ้นได้ยังไง เราหลงเข้าไปในอารมณ์แบบไหน เป็นขบวนการของปัญญา ถึงจุดหนึ่งตัวธรรมชาติ ตัวรู้ธรรมชาติจะทำงานมากขึ้น ตัวรู้สึกตัวที่ทำขึ้นจะเริ่มลดลง จิตก็จะรับรู้เรื่องราว เรียนรู้ และก็เข้าใจ แค่นั่งดูเฉยๆ เริ่มโล่งๆ กลวงๆ ใจมันจะสบาย ไม่ค่อยยึดถืออะไร

ค่ายศิษย์พุทธยานันทภิกขุ 22 พ.ค.- 6 มิ.ย. 62

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท

วันที่ 23 พฤษภาคม 2562 ณ เกาะช้าง

สติ สัมปชัญญะสู่ธาตุรู้ พม.ราเชน 220562

อาการที่ปกติ

...อาการปกติก่อนที่จะเป็นอะไร ก่อนที่มันจะคิด ก่อนที่มันจะรู้สึกตัว ก่อนที่มันจะพยายามไปทำสิ่งอื่น  ใจเป็นปกติใช่มั้ย 

เราสามารถสัมผัสอาการปกติทางกายได้ง่าย ถ้าเราใช้อาการทางกายนำหน้าอย่างถูกต้องนะ ในการเจริญสติช่วงนึงเราจะแยกออกว่า 

กายที่ปกติน่ะ กายสามารถรู้สึกได้โดยที่ใจไม่ต้องยุ่ง กายสามารถเคลื่อนไหวได้โดยที่ใจไม่ต้องสั่ง นี่คือปกติของกาย ใจที่ไม่ได้ทำอะไรเลย มันอยู่ของมันเฉยๆเป็นสภาวะปกติของมัน

 

...อสัมโมหะจะทำให้จิตมันตื่นจากเรื่องราว ถอยออก ถอยออกจากอารมณ์ ออกจากความคิด ยังไม่รีบตอบสนองทางกาย ทางใจ ถอยวาบกลับ มันจะเจอสภาวะปกติ

 

เมื่อใดที่ในสติมีเรา มีเจตนาของเรา มีการสังเกตของเรา มีการเรียนรู้จากการเหนี่ยวนำของเรา เมื่อนั้นยังเป็นสติสมมุติ

 

สติที่เริ่มสัมผัสจากธรรมชาติของกายได้ เริ่มถอยกลับมาสู่อาการปกติ 

เมื่อใดที่ปกติมันเด่นชัดในใจ พุทธสภาวะตื่นขึ้น 

ตัวรู้นี้จะค่อยๆพัฒนาตัวเองขึ้นเป็นธาตุรู้ เป็นตัวเรียนรู้

 

ค่ายศิษย์พุทธยานันทภิกขุ 22 พ.ค.- 6 มิ.ย. 62

ธรรมเทศนาโดย พระมหาราเชน สุทธจิตโต

วันที่ 22 พฤษภาคม 2562 ณ เกาะช้าง

คำถาม - คำตอบ พจ.กระสินธุ์, พม.ราเชน Live240462

คำถาม : ถ้าสมมุติเราอยู่ตรงกลาง ตรงกลางทำงานดีมากๆเลย แล้วความคิดมันจะดับมั้ย

คำตอบ : .. เราไม่ได้ให้ความคิดมันดับ หรือดับความคิด หรือหยุดความคิด เราแค่จะเอาตัวใจที่ไปกับความคิด ออกมาเฉยๆ แยกออกมาเฉยๆ

.. เราไม่มีพฤติกรรมในการที่จะไปกำจัดความคิดใดๆ ความคิดทั้งหลายทั้งมวลทุกเรื่องทุกราวก็เหมือนลมพัดผ่านนี่แหละ ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แต่เราน่ะชอบไปให้ความพิเศษกับมัน

คำถาม : พระอาจารย์บอกว่าตัวรู้กับตัวคิดนี่มันเป็นคนละตัวกัน ...อยากรู้ว่าแล้วมันหมดได้ยังไง สาเหตุที่มันหมด

คำตอบ : เหตุของใจคือธรรมารมณ์ ... เหตุเบื้องลึกที่สุดของความคิดมาจากสิ่งที่เรียกว่าอุปาทาน ... อุปาทานเป็นแรงส่งของใจ เป็นความคุ้นชินของใจ เป็นพลังงานที่ทำให้ใจมันต้องเกิดอะไรบางอย่างกับสิ่งที่มันกำลังเกิดขึ้นโดยธรรมชาติ

คอร์สปฏิบัติธรรม คณะครูโรงเรียนรุ่งอรุณ

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท, พระมหาราเชน สุทธจิตโต

วันที่ 24 เมษายน 2562 ณ ครุสติสถาน

ฝึกตัวรู้สึก พอจ.กระสินธุ์ Live230462

เรากำลังจะฝึกตัวรู้ (เคลื่อนไหว) ให้มันชำนาญ ในการที่จะพาเราผ่านอารมณ์ ผ่านความง่วง ผ่านความคิด ผ่านทุกเรื่องทุกราวโดยอาศัยตัวเคลื่อนไหว เป็นเรือก่อน

ตัวเคลื่อนไหวเป็นเหมือนเรือ ตัวรู้เหมือนตัวนั่งในเรือ ตัวความคิด ตัวอารมณ์ทั้งหลายทั้งปวงเหมือนน้ำ ที่เราจะต้องแล่นผ่านให้ได้ ไม่งั้นเดี๋ยวเราจะจมลงไปในน้ำ

ถ้าเราฝึกตัวรู้สึกได้มากๆ จะเริ่มชำนาญในการใช้ตัวรู้สึกบ่อยๆ การใช้ตัวความคิดนึกก็จะลดลง มาใช้ตัวรู้สึกได้มากชึ้น

รู้สึกตัวแบบธรรมชาติ : มันเกิดของมันเอง แล้วมันมากระทบกับเรา แล้วเกิดการรู้ขึ้นมา เช่น เรานั่งฟังเสียงอยู่เนี่ย เสียงมันเกิดขึ้นของมันมาเอง มากระทบกับหูเรา แล้วเราจึงเกิดการรู้ขึ้นมา อันนี้เป็นตัวรู้สึกที่เป็นธรรมชาติ มีอยู่รอบๆตัวเรา.. ลมเย็นพัดวูบมาถูกเรา, นกบินผ่านมาให้เราเห็น, นั่งอยู่ดีเริ่มมีอาการเจ็บ หรือปวดขึ้นมา ฯลฯ... ความเจ็บ ความปวดก็ดี ลมเย็นก็ดี นกบินผ่านก็ดี ลักษณะไม่เหมือนกัน แต่สิ่งที่เหมือนกันคือได้ รู้ ถ้าหลุดจากนี้ไป คือเลยจาก รู้ มันจะเป็นได้ คิด

ตัวรู้ที่เป็นธรรมชาติ สังเกตง่ายๆมันจะเกิดขึ้นมาก่อน แล้วเราค่อยรู้ตามทีหลัง

ตัวรู้ที่ทำขึ้น คือเราทำขึ้นแล้วจึงรู้มัน เช่น ดูลมหายใจ, ยกย่างหนอ, ทำ 14 จังหวะ

 

คอร์สปฏิบัติธรรม คณะครูโรงเรียนรุ่งอรุณ

ธรรมเทศนาโดย พอจ.กระสินธุ์ อนุภัทโท

วันที่ 23 เมษายน 2562 ณ ครุสติสถาน

กลับมาเซ็ทศูนย์ สู่ปกติ พม.ราเชน 300462am

ภาวนา เจริญสติ รู้สึกตัว คือให้กลับมาสู่ปกติ

ไม่ได้ไปข้างหน้า ไล่กวด เพ่งจ้อง หรือพยายามสร้างอะไรบางอย่าง, ให้ถอยกลับ หรือหลงไปกับนิวรณ์ อารมณ์ ความคิดต่างๆ มันเบี้ยวติดลบเกินไป, ให้ดึงมันกลับขึ้นมา

สังเกตพฤติกรรมที่ไม่เป็นธรรมชาติของกายบ่อยๆ ถ้า งง, ให้ประดิษฐ์ขึ้นมาเพื่อให้มันดูซะ ลองทำดูซักพัก เพื่อให้รูว่าแบบนี้คือประดิษฐ์ขึ้นนะ

ฝึกให้ใจมันเห็นพฤติกรรมของกาย ให้รู้ว่ายังไงคือประดิษฐ์ขึ้น ดูอาการตึง อาการหย่อน เพ่ง แล้วลองปล่อยเป็นธรรมชาติบ้าง ให้เห็นอาการสบาย อาจจะอยู่เฉยๆให้ลมพัดมาบ้าง เพื่อให้ใจมันเห็นว่า อ้อ นี่คือพฤติกรรมกายที่เกิดจากเหตุแบบนี้ กระบวนการแบบนี้ ให้ได้เห็นพฤติกรรมในใจว่า ถ้าเราไม่ได้ไปทำอะไรเลย ใจเราจะปกติ นี่คือศูนย์กลางที่ให้ขยับเข้ามาสู่ปกติ

เวลาเรารู้สึกตัว ต้องแยกให้มันออก ให้ตัวธรรมชาติที่เกิดกับร่างกายเรานำหน้าไว้ ลมพัดรู้สึก แดดออกแล้วร้อนรู้สึก เท้ากระทบพื้นรู้สึก อาการที่เกิดกับกาย ไม่ใช่ตัวรู้สึกตัวนะ ความต่างของอาการกายทั้งหลายมีปรากฏอยู่ตลอดเวลา ไม่ใข่ตัวรู้สึกนะ แต่การรับรู้มันได้คือตัวรู้สึกตัว ความต่างของอาการทั้งหมดเป็นเครื่องมือที่ทำให้เรารู้ว่า ตอนนี้เรารู้สึกตัว หรือไม่รู้สึกตัว

ธรรมเทศนาโดย พระมหาราเชน สุทธจิตโต

วันที่ 30 เมษายน 2562 ณ สวนธรรมทุเรียน

พัฒนาการสติและการฝึก พม.ราเชน Live240462

พัฒนาการของสติ 3 ระดับ 1. ปชานาติ คือ สัมผัสรับรู้ได้ตรงๆ ใจที่สัมผัสถึงการเคลื่อน การไหวได้  อย่างเวลาเดินใจสัมผัสได้ถึงเท้าที่กระทบพื้น อาการทั้งหลายที่เกิดกับกาย ความรู้สึกที่เกิดกับเท้าเรา แต่ละก้าวๆ เวลาที่ใจเราสัมผัสได้ว่าเท้าแต่ละก้าว มีอาการไม่เท่ากัน ไม่เหมือนกัน

สิ่งที่เราฝึกกันในวันแรก คือ ฝึกปล่อยผ่าน พาใจรู้จักแล้วปล่อยผ่าน ฝึกตื่นออกมาจากโลกความคิด ขยับกายใจขึ้น ตื่นจากความคุ้นชินเดิมๆ ให้มารับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆในปัจจุบันขณะให้มากขึ้น

2. สัมปะชานะการี มีความรู้สึกตัวทั่วพร้อม คือ ตัวสัมปชัญญะ สมาธิ

สมถะ คือ สงบนิ่ง เอาใจ ผูกไว้กับอันใดอันหนึ่งแล้วก็ให้อยู่นิ่งๆอยู่กับอันนั้น

สมาธิ คือความตั้งมั่น หมายความว่าสัมผัสอยู่กับปัจจุบันได้เรื่อยๆ ไม่หลุดไปในอดีต ไม่เตลิดไปในอนาคตนาน

สมาธิแบบวิปัสสนา, ให้นึกถึงต้นอ้อ เวลาลมพัด คือเวลาความคิดเกิดขึ้นมันอาจจะเอียงเข้าไปในความคิด แต่มันไม่ได้หายไปจากกาย ใจเราไม่ได้หลุดไปจากปัจจุบัน มันอาจจะมีอารมณ์ มีความคิด มีความรู้สึก ที่กระทบเราวูบนึง  ใจเราก็ อ้าว รับรู้สัมผัส รับรู้ความรู้สึก ไปกับอารมณ์วูบนึงแล้วก็ถอนกลับ กลับมาตั้งมั่นแต่ไม่ได้หลุดไปจากกาย ไม่ได้หลุดไปจากการเคลื่อน การไหว อาการทั้งหลายที่เกิดกับกายเรา ใจเรายังรับรู้ สัมผัสได้หลายๆสิ่ง แต่ไม่หลุดลอยไปกับอารมณ์

3. สิกขติ ทำหน้าที่เป็นผู้เรียนรู้ศึกษา เป็นปัญญา เอาพฤติกรรมของกาย ของใจขึ้นมาศึกษาความจริง ให้ใจเรียนรู้ว่ามีอะไรเกิดกับกาย กับใจ มันเกิดขึ้นได้อย่างไร และหายไปยังไง เพื่อให้เข้าใจความจริง ที่เรียกว่าไตรลักษณ์

โจทย์วันนี้เน้นการฝึกสติระดับที่ 2 ที่เป็นสมาธิ จะให้เพิ่มการหยุดขึ้นสักนิดหนึ่ง อย่าเพิ่งขยับอย่าเพิ่งทำอะไรตามใจ มันปวดมันเมื่อย อยากนั่งอย่าเพิ่งนั่ง ให้ฝืนต่ออีกนิดนึง ยืดไปอีกหน่อย การที่เราปวดเราเมื่อยแล้วเรานั่งเลย อันนั้นมันทำให้ใจเราเป็นไปตามสัญชาตญาณ มันทำให้เราไม่ทันอารมณ์ มันไม่ละเอียดพอ ตัวสัมปชัญญะตัวนี้ อุปสรรคและปัญหาที่ขัดขวางไม่ให้เขาเกิด คือสัญชาตญาณของเรา

ให้ลองดูก่อนว่าร่างกายจริงๆแล้วมันบอกว่าอะไร ใจมันอยากทำ หรือร่างกายมันอยากทำ การฝืนสัญชาตญาณเหล่านี้มันจะทำให้ใจเรามีขันติ มันจะทำให้เราแยกออกระหว่าง ความชอบความต้องการทางใจ ความคิดอารมณ์ที่มันสั่งอยู่ตลอดเวลา กับอาการจริงๆ โลกของปัจจุบันทางร่างกาย ว่าร่างกายต้องการอะไรแค่ไหน ใจต้องการแค่ไหน ถ้าเราทำได้ดีมีสมาธิตั้งมั่น มากขึ้น มันจะแยกความเป็นรูป เป็นนามออก เราจะแยกออกว่ามี 2 ส่วน ว่ากายที่เป็นจริงๆ ผัสสะเวทนาอาการที่เกิดจริงๆมีแค่นี้ อีกส่วนหนึ่งคือใจที่ชอบสั่ง ให้ทำนั่นทำนี่

ให้เราเท่าทันอาการเหล่านี้ให้มากขึ้น โดยที่เวลาเรานั่งนั่งให้ยาวขึ้น เวลาปวดเมื่อย อย่าเพิ่งขยับ ให้รู้ตัว แล้วดูมันจริงๆว่าตอนนี้ มันปวดมันเมื่อยจริงไหมกายบอกเราว่าอย่างไร ดูซิว่ามันอยากขยับ เพราะใจมันสั่ง หรือเพราะกายมันสั่ง กายมันไม่ไหวแล้วจริงไหม หรือใจมันอยากขยับ...

คอร์สปฏิบัติธรรม คณะครูโรงเรียนรุ่งอรุณ

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท, พระมหาราเชน สุทธจิตโต

วันที่ 24 เมษายน 2562 ณ ครุสติสถาน

พาทำ 14 จังหวะ พจ.กระสินธุ์, พจ.ประพันธ์ Live220462

ตัวเคลื่อนไหว กับตัวแขน เป็นตัวเดียวกันมั้ย?

อะไรเหลืออยู่ แล้วอะไรหายไป?

สังเกตการรู้ทีละข้าง เบื้องต้นให้ฝึกสังเกตตัวเคลื่อนไหว บางครั้งเรายกมือ เราไปสังเกตตัวที่แขน เราลองสังเกตที่ตัวเคลื่อนไหว ให้รู้เป็นขณะ เพราะตัวเคลื่อนไหว มันจะเกิดขึ้นมา วูบนึง แล้วก็ดับ แล้วมันจะสลับกันคนละข้าง มันจะเริ่มข้างขวาก่อน พอข้างขวาหยุดปุ๊บ มันก็จะเริ่มข้างซ้าย สลับกันไป

เป็นการฝึกรู้อยู่กับตัวนี้จริงๆ ลองสัมผัสมันตรงๆดูซิ, พอยกปุ๊บให้รู้ทุกครั้งที่มันเคลื่อน พยายามรู้สั้นๆเอาไว้

คอร์สปฏิบัติธรรม คณะครูโรงเรียนรุ่งอรุณ

ธรรมเทศนาโดย พอจ.กระสินธุ์ อนุภัทโท, พอจ.ประพันธ์ ปฏิภาโน

วันที่ 22-26 เมษายน 2562 ณ ครุสติสถาน

วันแรก: พาใจตื่นออก พอจ.กระสินธุ์, พม.ราเชน Live220462

เช้าวันแรกปฐมนิเทศน์ 

...การปรับตัวเอง ช่วงแรกอาจมีพฤติกรรมต่อต้าน  มีปฏิฆะ ขี้เกียจบ้าง เหนื่อยบ้าง คิดบ้าง ง่วงบ้าง ทำซำ้ๆก็เซ็งบ้าง ไม่รู้จะได้อะไรรึปาว สงสัย ไร้เหตุผลต่างๆ  พวกเนี่ยมันจะเกิดขึ้นมาในช่วงต้น มาเป็นขบวนการเลย เราต้องพยายามฝึกให้มันก้าวผ่านไปให้ได้ อย่าไปตอแยอะไรกับมัน   เป้าหมายคือพาใจเราตื่นออก พาใจออกมาจากโลกเดิมๆ โลกของความคิด โลกของความรู้สึก โลกของอารมณ์ทั้งหลาย ที่มันครอบงำ และใช้เรามาตลอด  โดยใช้เครื่องมือของการเคลื่อนทางกาย พาเราออกมาจากโลกของความคิด  ให้ออกมาจากโลกความคุ้นชินเดิมๆได้ ออกมาสู่โลกของปัจจุบัน... 

คอร์สปฏิบัติธรรม คณะครูโรงเรียนรุ่งอรุณ

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท, พระมหาราเชน สุทธจิตโต

วันที่ 22-26 เมษายน 2562 ณ ครุสติสถาน

ฝึกฝืน พอจ.กระสินธุ์ Live250462

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท 

วันที่ 25 เมษายน 62 ณ ครุสติสถาน

ปฐมนิเทศน์รู้ขณิกะภาค2 : ฝืน พอจ.กระสินธุ์, พม.ราเชน Live260462

การฝึกฝืนอารมณ์..... ที่เป็นสัญชาตญาณความเคยชิน ที่คอยดักสั่ง..ให้เราทำโน่น นี่ นั่น เป็นชุดความคิดเดิมๆ.. ที่เราเคยชิน เคยทำตามเสมอๆ ไม่เคยตรวจสอบและไม่เคยทักท้วงเลย คอยเอาแต่ กาย วาจา ใจ ทำตามอยู่เรื่อยๆ จนเป็นนิสัยคุ้นชินของเรา เรากำลังฝึก "ตัวรู้สึก" ให้ฝืนอารมณ์จากสัญชาตญาณเหล่านี้ ....โดยรักษา กาย วาจา ใจ เอาไว้ เวลามีชุดความคิดเดิม ที่เป็นคำสั่ง "ด้านใน" เกิดขึ้น... โดยอาศัย "ตัวรู้สึก" ที่ทำขึ้นในรูปแบบต่างๆ กับ"ตัวรู้สึก" ที่เป็นธรรมชาติ ที่เกิดขึ้นในปัจจุบันเป็นขณะๆไป เป็นเครื่องอยู่ ในการฝึกฝืน อารมณ์ต่างๆ

ปฐมนิเทศน์รู้ขณิกะภาค2 : ฝึกฝืน(สัญชาตญาณ) 26 เมษายน - 24 พฤษภาคม 62 ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท, พระมหาราเชน สุทธจิตโต วันที่ 26 เมษายน 2562 ณ ศาลาธรรม รร.รุ่งอรุณ

เหตุปัจจัยประกอบ พอจ.กระสินธุ์ 230362

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท

ณ บ้านกรอด้าย 23 มีนาคม 2562

ทางสู่การหลุดพ้น พอจ.กระสินธุ์ 080462

คอร์สปฏิบัติธรรม วัดแพร่แสงเทียน 1-10 เมษายน 62

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท 

วันที่ 9 เมษายน 62 เวลา 05:00 ณ วัดแพร่แสงเทียน

สิ่งที่ควรสร้าง และรักษา พอจ.กระสินธุ์ 100462

คอร์สปฏิบัติธรรม วัดแพร่แสงเทียน 1-10 เมษายน 62

ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท 

วันที่ 10 เมษายน 62 เวลา 05:00 ณ วัดแพร่แสงเทียน